MIESIĄCZKA A MIGRENA – POZNAJ NAJWAŻNIEJSZE FAKTY

Migrena to bardzo dokuczliwa dolegliwość, znacznie obniżająca jakość życia. Migrena często utrudnia życie zawodowe, powoduje zmniejszenie wydajność pracy lub całkowicie ją uniemożliwia. Ma także negatywne konsekwencje dla życia rodzinnego. Ataki migreny znacznie utrudniają lub uniemożliwiają wykonywanie prac domowych, co źle wpływa na relację pomiędzy domownikami. Zdarza się także nadal, ze migrena jest przez otoczenie bagatelizowana i nie jest traktowana jako choroba.

Migrena różni się od zwykłego bólu głowy

Migrena to choroba objawiająca się nawracającym, silnym, napadowym bólem głowy trwającym od 4 do nawet 72 godzin. Ból jest zwykle jednostronny, pulsujący, nasila się pod wpływem aktywności fizycznej. Towarzyszy mu nadwrażliwość na światło zapachy i hałas. Mogą mu towarzyszyć także nudności i wymioty [1]. Napad migreny może poprzedzać tzw. aura, czyli zespół objawów neurologicznych takich jak np.: zaburzenia widzenia, halucynacje, osłabienie, przemijające zaburzenia czucia, obniżona koordynacja, kłopoty z utrzymaniem równowagi czy zaburzenia mowy. Objawy nasilają się zwykle w ciągu 5-20 minut i trwają do 60 minut. Po ustąpieniu napadu migrenowego nadal mogą występować trudności w koncentracji, uczucie zmęczenia, drażliwość, senność, bóle mięśniowe, zaburzenia apetytu czy obniżony nastrój[2].

W odróżnieniu od migreny „zwykły” tzw. napięciowy ból głowy trwa krócej, ma mniejsze nasilenie, jest uciskowy (nie pulsujący), częściej obustronny, nie nasila się przy wysiłku fizycznym i nie występują przy nim nudności ani wymioty. Czasem towarzyszy mu wzmożone napięcie i bóle mięśni karkowych czy mięśni szyjnego odcinka kręgosłupa[3].

Migrena to częsty problem

W Polsce z powodu migreny cierpi około 10% społeczeństwa, 3-krotnie częściej kobiety. Migrena jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych i jedną z najczęstszych dolegliwości kobiecych. Choroba najczęściej rozpoczyna się po 30 r.ż., jednak pierwsze napady mogą pojawiać się już w dzieciństwie. U dziewczynek 13–15-letnich migrena występuje znacznie częściej niż u chłopców w tej grupie wiekowej[1].

Wiele czynników może wywołać napad migrenowy

Napady mogą być prowokowane przez czynniki zewnętrzne: zmiany pogody, zbyt krótki lub zbyt długi sen, niektóre produkty spożywcze (np. czekolada, czerwone wino, pomidory, orzechy) oraz niektóre leki (m.in. doustne środki antykoncepcyjne)[1]. Przyczyną migreny mogą być także zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety przed miesiączką[1].

Migrena miesiączkowa naprawdę istnieje

Tak, to wyodrębniona choroba, której charakterystyka została ujęta w trzeciej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy (ICHD-3, International Classification of Headache Disorders), opracowanej przez Międzynarodowe Towarzystwo Bólów Głowy (IHS, Interanational Headache Society), w której przedstawiono kryteria jej rozpoznania [4]. Migrena miesiączkowa to napady migreny występujące regularnie, co najmniej 3 na 4 cykle miesięczne na 2 dni przed do 3 dni po wystąpieniu miesiączki. Występowanie migreny miesiączkowej może być związane z oddziaływaniem progesteronu, estrogenów, prolaktyny, dysregulacją hormonalną na poziomie receptorów opioidowych, dysfunkcją płytek krwi, zaburzeniami stężenia magnezu czy deficytami witaminowymi[1]. Napady migreny miesiączkowej są dłuższe i bardziej intensywne niż w przypadku migreny nie powiązanej z miesiączką. Słabiej też reagują na leczenie. Cierpiące na nią kobiety bardziej odczuwają uczucie rozbicia i zmęczenia[4].

Co robić w przypadku wystąpienia migreny miesiączkowej?

Migrena to choroba. Nie zawsze napad migrenowy ustępuje po zażyciu dostępnych bez recepty leków przeciwbólowych. W razie powtarzających się napadów bólu, szczególnie, jeżeli towarzyszy im aura, należy zasięgnąć porady lekarza, który może dobrać odpowiednią terapią a także, w razie potrzeby, zlecić dodatkowe badania aby wykluczyć inne przyczyny dolegliwości.

Poprzedni Terapia hormonalna a PMS - przeciwwskazania i skutki uboczne